Jak wszystkie modliszki, modliszka zwyczajna posiada silnie wydłużony przedtułów. Samiec rośnie do 4-6 cm, samica nieco większa - max. 8 cm. Głowa jest trójkątna; dwa jej kąty to ogromne oczy złożone, trzeci zaś tworzy aparat gębowy typu gryzącego - na tyle silny, by przegryźć się przez twardą chitynę. Pierwsza para nóg przekształcona w odnóża chwytne - długie, najeżone kolcami, składające się jak scyzoryk narzędzie do polowania. Biodra są szerokie, co dodatkowo zwiększa promień działania. Odwłok pokrywają 2 pary skrzydeł. Pierwsza jest sztywna i przylegająca do ciała, druga za to błoniaste i pozwala samcowi na krótkie powietrzne wyprawy. Samica nie jest zdolna do lotu ze względu na swą wagę, jednakże skrzydła przydają jej się do straszenia.Ubarwienie, jak na drapieżnika przystało - maskujące, może więc zbliżyć się do ofiary na (niebezpiecznie) małą odległość. Na suchych łąkach staje się brązowa lub żółta. Na zielonym podłożu przybiera zaś barwy zielone, itd. Upodabnianie się do otoczenia pomaga nie tylko przy polowaniu. Pozwala również pozostać niezauważonym przez coś… większego.Choć spędza całe dnie w bezruchu, gdy trzeba potrafi bardzo szybko uciekać, a nawet skakać, mimo że nie posiada specjalnie przystosowanych odnóży skocznych, jak np. szarańczaki.
Modliszka zwyczajna preferuje wyższe temperatury. Rozprzestrzeniona jest głównie w południowej Europie w rejonie śródziemnomorskim, żyjąc obok 20 innych przedstawicieli Mantidae. Dziś, przez ingerencję człowieka, znaleźć je można również w USA.Na terenie Polski (ale wyłącznie w miejscach o łagodnym klimacie) występuje tylko jeden podgatunek - Mantis religiosa polonica, który jest pod ochroną.Lubią suche łąki, przydroża - czyli wszelkie słonecznestanowiska z niezbyt wysoką roślinnością.
Pokarm
Modliszka zwyczajna prowadzi drapieżny tryb życia. Wszystkie stadia polują na mniejsze od siebie stworzenia, najczęściej muchówki, motyle lub ćmy; lecz jeśli przejdzie koło nich pająk krzyżak, nim również nie pogardzą.
Rozród
Rozród modliszki zwyczajnej jest dość trudny ze względu na kanibalistyczne zapędy modliszek; w dość niefortunnej sytuacji znajduje się mniejszy od partnerki samiec. Musi się więc podkradać od tyłu i w dogodnym momencie skoczyć na grzbiet samicy. Jeśli wszystko przebiegnie bezproblemowo, teraz będzie mógł przyblokować odnóża chwytne samicy i nie martwić się o swoją przyszłość - przynajmniej przez najbliższe 2 godziny, bo tyle może trwać kopulacja. W warunkachnaturalnych zwykle rozstają się bezproblemowo, zjadanie samców zaobserwowano głównie w hodowli, gdzie mają ograniczone możliwości ucieczki. Zdarza się że zjadana jest sama głowa, podczas gdy "reszta" nadal stara się o przedłużenie gatunku…Na szczęście do złożenia kokonów (zwanych ootekami) wystarczy tylko jedna kopulacja na całe życie, choć oczywiście nie wyklucza to większej ilości spotkań. Gdy samica znajdzie odpowiednie miejsce do składania jaj, zaczyna intensywnie wytwarzać pienistą wydzielinę, która szybko twardnieje na powietrzu. W środku inkubować się będą jaja - nawet do 200. Dodajmy że w czasie całego swojego życia samica produkuje nie jedną, a kilka ootek. Pakiety te są dość niewielkie, 4 cm długości i 2 szerokości. Inkubacja trwa do maja przyszłego roku, potem pojawiają się miniaturki owadów dorosłych (są to owady o przeobrażeniu niezupełnym). Każdy z nich przechodzi 6 lub 7 linień (samce o jedno mniej; w ten sposób natura unika chowu wsobnego). W zależności od temperatury, w czasie rozwoju, dorosłe owady możemy spotkać pod koniec lipca (choć najczęściej dopiero w sierpniu). Niestety nie długo, gdyż żyją tylko do października.
Hodowla
Modliszka zwyczajna jest pod ochroną. Hodować jednak można podobne w wyglądzie modliszki gwinejskie (Sphodromantis gastrica).